قشیریه، از صحابیات و زنی شاعر و فصیح بود. گویند پس از رحلت رسول اکرم حسنین را با خود برداشت و در کوچه های مدینه گردش می کرد و می گریست و چون بدر خانه فاطمه (ع) رسید، این بیت را انشا کرد: یا دارفاطمه المعمور ساحتها هیجت لی حزناً حییت من دار. (از ریحانه الادب ج 6 ص 221). و نیز رجوع به خیرات حسان ج 1 ص 48 و تذکره الخواتین ص 41 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1035 شود
قشیریه، از صحابیات و زنی شاعر و فصیح بود. گویند پس از رحلت رسول اکرم حسنین را با خود برداشت و در کوچه های مدینه گردش می کرد و می گریست و چون بدر خانه فاطمه (ع) رسید، این بیت را انشا کرد: یا دارفاطمه المعمور ساحتها هیجت لی حزناً حییت من دار. (از ریحانه الادب ج 6 ص 221). و نیز رجوع به خیرات حسان ج 1 ص 48 و تذکره الخواتین ص 41 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1035 شود